Bu benim rüyam..

peki bu rüyada zamanın ve mekanın belirsiz olduğu bir yerdesin.. bir rüya şehri bu bi bakıma rüya içinde rüya çünkü burada tanımadığın bir adamla karşı karşıyasın ikiniz de rüyalarınızın içinde kaybolmuşsunuz senin ellerin bağlı hareket edemiyosun nefes almakta bile güçlük çekiyosun ikiniz de şaşkınsınız başınıza gelen bu durumdan sadece birbirinize bakıyosunuz adam neden ellerinin bağlı olduğunu soruyo bilmediğini söylüyosun korkularını bırak diyor ben de kayboldum rahatla yaşam bu yapacak bişey yok herkes zaman zaman kaybolur ve bir kere buraya geldiysen bu kayboluşu dibine kadar yaşa korkma ellerinin bağlı olmadığını keşfediyosun aslında sensin onları öyle hisseden birbirinize kırık dökük öyküleerinizi anlatıyosunuz sen ağlıyosun aslında çok uzun zaman önce bırakmışsın ağlamayı belki de yeterince ağladığın için şaşırdığını söylüyosun ağlayabildiğine insan durumunu kabullenip kayboluşunun farkına varınca kendisi olmaya başlar diyo o sonra elinde bi silah görüyosun adamın yine tedirgin oluyosun adam açıklıyor bunu geçmişi yoketme silahı bu buraya düşmeden önce halletmem gereken bi 
*iş vardı da sen işe yaradı mı diyosun bilemem diyor adam bu senin onu kullanmaktaki maharetine bağlı denemek ister misin diyip uzatıyo alıyosun ne yapacağını bilmeden bakıyosun silaha anlamadın di mi diyor adam onu ancak kendi üzerinde kullanabilirsin kendinden bir parçadır geçmiş ve sen kendinden bir parçayı yoketmeden geçmişi yok edemezsin
*cesaret edemem diyorsun adam anlıyor bunu o zaman sen de sonsuza dek benim gibi kayboluşlarda dolaşıp durursun
*bi an ortamın kasvetini görüyorsun eskimiş perdeleri dökülmüş duvarları karanlığı pis kokuyu hepsini görüp kararını veriyorsun 
*tam o anda kafanı çevirdiğinde bakıyorsun ki kimse yok kendi başınasın anlıyorsun ki hep kendi başınaydın
*pis pis sırıtıyorsun bunu kavrayınca artık daha güçlüsün çünkü silah artık senin elinde ya da sen bunun bilincine varıyorsun..
*kabus değil di mi